PRZEBUDZENIE I UŚWIADOMIENIE SOBIE JAK BYĆ SOBĄ

 

Tak krótko żyjemy !

Żyjemy w blasku światła, nadchodzi wieczór, a po nim wieczna noc.

To tylko błysk, a my go marnujemy - marnujemy go swym strachem, zmartwieniami, troskami i kłopotami !.

Jeśli pragniemy kochać, być wolni, tęsknimy za radością, pokojem - to musimy to zrozumieć,tak jak ja, że tak długo jak z czymś walczysz, tak też długo dajesz temu moc !.

Zrozumiałam, że opierałam swe życie na fałszywych ideach, które wmawiano nam jako dzieci i utrzymywali w uśpieniu.

Cierpiałam z powodu depresji i lęków, dlatego, że żyłam tym, w mawiałam sobie to, co inni mi mówili.

Wpakowałam się w ten sposób myślenia o sobie, że rzeczy potrzebują zrozumienia i jeśli je zrozumiem one same się zmienia.

To proces bolesny, kiedy zaczynasz się budzić i przechodzisz przez wiele bolesnych doświadczeń.

Teraz uświadomiłam sobie, że najgorszą rzeczą, jaką można zrobić udzielając komuś pomocy - jest zapomnieć o sobie.

Cierpiałam-bo tak naprawdę spałam, dane mi było po to, abym w końcu otworzyła oczy na prawdę.

Nienawidziłam siebie, miałam poczucie winy, byłam spięta, aż nadszedł ten dzień i zaczęłam w chodzić w kontakt z moimi uczuciami, zaczęłam akceptować fakt, że uczucia te dobre istnieją we mnie a nie na zewnątrz mnie. 

To w świadomości jest prawda i wyzwolenie, rozwój i miłość.

W świadomości - jest przebudzenie.

Miłość do siebie wyklucza lęk, tam gdzie jest miłość nie ma miejsca na żądania, na oczekiwania - nie ma zależności.

Teraz uczę się żyć w równowadze i harmonii i wewnętrznej swobody, z której wyłowią się ważne cele życiowe i wewnętrzne podtrzymywanie nawet w najtrudniejszych sytuacjach w moim życiu.